19 Απρ Τι σχέση έχει η Αρχαία κινέζικη ιατρική με τον Ιπποκράτη;
Κάνοντας μια αναδρομή στο παρελθόν και διαβάζοντας κανείς τα έγγραφα που έχουν διασωθεί του Ιπποκράτη, θέλοντας και μη θα παρατηρήσει προς μεγάλη του έκπληξη πολλά…κοινά σημεία ως προς την άποψή του περί υγείας και πιο συγκεκριμένα ολόκληρου του αγγειακού και φλεβικού συστήματος με την άποψη και τις γνώσεις της Αρχαίας κινεζικής Ιατρικής.
Οι πρώιμες Ελληνικές απόψεις σχετικά με τη διαδρομή των φλεβών έχουν συζητηθεί πολύ, αλλά πάντα σε σχέση με το σύστημα των φλεβών και των αρτηριών, όπως μας είναι τώρα γνωστό.
Επί της ουσίας, πολλά είναι εκείνα τα διασταυρώντα σημεία της αρχαίας κινέζικης ιατρικής με τα σημερινά δεδομένα.
Για παράδειγμα, ο παραλληλισμός μεταξύ του ελληνικού καναλιού μεταφοράς μυελού και του Κινέζικου du, που μεταφέρει ζωτική δύναμη, είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακός. Αρχικά δεν υπήρχε στην Κίνα πολύπλοκο σύστημα σημείων βελονισμού λόγου χάρη με μετρήσεις, όπως δεν υπήρχε και στην Ιπποκρατική πρακτική. Εν ολίγοις, βλέπουμε παρόμοια κανάλια, με παρόμοιες πορείες και παρόμοιο περιεχόμενο, που γίνονταν αντικείμενο παρόμοιας μεταχείρισης για παρόμοιες παθήσεις. Είναι πραγματικά αξιοθαύμαστο να ανακαλύπτουμε πως πριν από τόσους αιώνες, ήδη οι άνθρωποι του κόσμου είχαν ανακαλύψει ολόκληρο εσωτερικό σύστημα μεταφοράς των υγρών όπως αίμα και νερό και δούλευαν τις θεραπείες τους πάνω σε αυτά.
Αυτή η μελέτη οδηγείται σε ένα πιθανό συμπέρασμα: τη μετάδοση ιατρικών ιδεών μεταξύ Ανατολής και Δύσης την περίοδο μεταξύ 1000 και 500 π.Χ. Το χρέος του Ομήρου προς την Ανατολή είναι γενικά αναγνωρισμένο. Το ότι υπήρχαν δρόμοι από την Ανατολή προς τη Δύση – που πιθανώς διανύονταν τμηματικά και όχι κατά τη διάρκεια ενός συνεχούς ταξιδιού – είναι προφανές από την παρουσία καταλοίπων μεταξιού στην Αίγυπτο και την Ευρώπη πολύ πριν οι πρωιμότερες γραπτές πηγές παραπέμψουν σε αυτό. Κάτι τέτοιο μπορεί να φαντάζει ήδη υπερβολικά υποθετικό για πολλούς αναγνώστες. Όμως θέτουμε μια ακόμη πιο τολμηρή ερώτηση εν κατακλείδι: είναι άραγε τυχαίο το γεγονός ότι η Κως, πατρίδα του Ιπποκράτη και κέντρο της Ελληνικής ιατρικής, υπήρξε επίσης κέντρο σηροτροφίας (σηρ- το μετάξι); Και σαφώς γνωρίζουμε όλοι την σύνδεση του μεταξιού με την κινεζική ιστορία. Γι αυτό λοιπόν δεν μπορούμε να αποκλείσουμε το ενδεχόμενο μιας επιρροής της μιας με την άλλη.
Τα συμπεράσματα στα οποία καταλήγουμε είναι ότι πράγματι υπάρχουν ομοιότητες μεταξύ των θεωριών των φλεβών του Ιπποκράτους και των Κινέζικων μεσημβρινών, αν και η ερμηνεία των ομοιοτήτων δεν είναι πλήρης. Η ανάγκη ωστόσο για μια μελλοντική συστηματική περαιτέρω εξέταση είναι αυτονόητη.
Για την ώρα, ίσως θα πρέπει και εμείς οι ίδιοι να αναλογιστούμε λίγο περισσότερο τους εναλλακτικούς τρόπους θεραπείας που μας «πρότειναν» οι πρόγονοί μας, δίνοντας τους την σημασία που τους αρμόζει. Η λήψη ενός βοτανοροφήματος για παράδειγμα όπως στην αρχαιότητα και όχι η άμεση στροφή στις φαρμακευτικές θεραπείες θα μπορούσε ενδεχόμενος να μας βοηθήσει λίγο περισσότερο στην ουσιαστικότερη υγεία του οργανισμού μας.